Το εγχείρημα που θα παρουσιάσουμε σήμερα αποτελεί μια δοκιμασία για το status quo του οικιστικού τρόπου ζωής στο Περθ της Αυστραλίας. Το υδρίδιο διαμέρισμα-σπιτικό σχεδιάστηκε με βάση τη βιωσιμότητα για λίγα άτομα και χρησιμοποιεί εμπορικά υλικά με έναν καινοτόμο τρόπο για να επιτύχει ένα ουδέτερο ανθρακικό αλλά και γενικό αποτύπωμα. Το ζητούμενο ήταν ένα οικοδομικό τετράγωνο 175 τετραγωνικών που αρχικά περιείχε μια κατοικία με ένα υπνοδωμάτιο, να μετατραπεί σε 3 προσιτά και βιώσιμα σπίτια. Η συγκεκριμένη κατοικία φιλοξενεί την ιδιοκτήτρια με τον φίλο της, και αποτελείται από 70 τετραγωνικά συμπαγείς, ευέλικτους και ευχάριστους χώρους που είναι ικανοί να φιλοξενήσουν ακόμα και ένα δείπνο για 30 άτομα, επιβεβαιώνοντας το motto "small can be big" (ή όπως το λέμε στην Ελλάδα "όλοι οι καλοί χωράνε"). Το μικροσκοπικό αποτύπωμα της κατοικίας σχεδιάστηκε με προσοχή στο να διατηρηθούν τα υπάρχοντα δέντρα καθώς και μια κατοικία της δεκαετίας του '50, με το παρόν να τοποθετείται στον χώρο που απομένει. Το εγχείρημα είναι προϊόν υψηλού σχεδιασμού αλλά και πολύ αποδοτικών κατασκευαστικών επιλογών, όπως είναι το σκυρόδεμα. Επιπλέον, βασίστηκε κατά πολύ στις χειροποίητες κατασκευές και ιδιοκατασκευές, τα εμφανή υλικά και τις όμορφες ατέλειές τους, με όλα αυτά να αφήνουν μικρό αποτύπωμα μιας -παρά το μέγεθός της- άνετης και ζεστής κατοικίας. Ο μπροστινός κήπος της κατοικίας αφήνεται ελεύθερος από όρια, και αυτό έχει αυξήσει τόσο την άνεση των κατοίκων του σπιτιού, όσο και των περαστικών. Αυτό συμβαίνει εκ μέρους των κατοίκων και για να αυξήσουν τους χώρους πράσινου της περιοχής, μια μεγάλη ανάγκη στις σύγχρονες πόλεις, παρέχοντας έτσι ένα σημαντικό πολιτιστικό και περιβαλλοντικό όφελος, καθώς οι πόλεις γίνονται όλο και πυκνότερες. Άλλο ένα οικολογικό στοιχείο του σχεδιασμού, είναι η ύπαρξη δεξαμενής για τα όμβρια ύδατα, τα ηλιακά πάνελ, καθώς και τα ανακυκλωμένα υλικά που χρησιμοποιούνται κατά κόρον. Οι απαλού γκρι πλάκες σκυροδέματος βοηθούν στην ανάδειξη του πράσινου και γενικά του γύρω φυσικού τοπίου, ενώ η μίνιμαλ μορφή του κτίσματος δημιουργεί έντονη αντίθεση με το τούβλινο -και καθόλου πρωτότυπο- γειτονικό σπίτι. Τα βράδια, η κατοικία σχεδόν χάνεται μέσα στο απαλό φως μετά το ηλιοβασίλεμα. Εσωτερικά, ενώνονται χώροι και όγκοι ώστε να επιτευχθεί ταυτόχρονα ανοιχτότητα αλλά και η στοιχειώδης ιδιωτικότητα, χωρίς τη χρήση περιττών τοίχων και πορτών. Και λίγες ακόμα ματιές στο εσωτερικό:
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
|