Το εγχείρημα που θα παρουσιάσουμε σήμερα βρίσκεται στην μακρυνή Ταϊπέι, πρωτεύουσα της Ταϊβάν. Πρόκειται για μια κατοικία σύγχρονου -έως και φιουτουριστικού design θα λέγαμε, το οποίο όπως φαίνεται δίνει έμφαση στην ενσωμάτωση των κινεζικών και των δυτικών χαρακτηριστικών. Αυτό δε σημαίνει πως στο design της επαναλαμβάνονται παραδοσιακές τεχνικές της Δύσης και της Ανατολής, αλλά αντιθέτως διάφορες φόρμες, υφές, μοτίβα και γραμμές που προϋπάρχουν στις δύο κουλτούρες διασπώνται, και να αναδιοργανώνονται ώστε να εφαρμοστούν στο χώρο σαν κάτι πρωτοποριακό. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται μια φυσική και μαγευτική ισορροπία. Χρησιμοποιώντας το χαρακτηριστικό της ανοιχτής κάτοψης ως βασικό προτέρημα του σχεδιασμού της κατοικίας, η αρχιτεκτονική ομάδα δημιουργεί ενώσεις αλλά και διαχωρισμούς μεταξύ των περιοχών του καθημερινού χώρου με άλλο τρόπο. Η χρήση και ευθείων και καμπύλων γραμμών λειτουργούν ως τέτοιοι οδηγοί, ενώ στοιχεία όπως διάτρητες κατασκευές, σχοινιά και στήλες διαφόρων ειδών δημιουργούν ένα παιχνίδι φωτός-σκιάς στους χώρους, αναλόγως την ώρα της ημέρας. Όλα αυτά συντελούν ένα δυναμικό στοιχείο μέσα σε έναν κατά τα άλλα στατικό χώρο. Ας δούμε όμως κάποια στοιχεία πιο αναλυτικά: Καθώς εισέρχεται κανείς στην οικία συναντά την κουζίνα 'κρυμμένη' σε μια εσοχή αριστερά, την τραπεζαρία και το καθιστικό. Η πρώτη, ντυμένη με μαύρο λακαριστό ξύλο και inox λεπτομέρειες, ταιριάζει απόλυτα στο γκρι φόντο της τσιμεντοκονίας των τοίχων αλλά και του δαπέδου που τρέχει σχεδόν σε όλο το σπίτι. Τα χρώματα των υλικών αυτών επαναλαμβάνονται και στον υπόλοιπο χώρο του καθημερινού, μιας και αποχρώσεις του γκρι αλλά και το λευκό χρησιμοποιούνται στα έπιπλα και το ταβάνι. Σε εκείνο, όπως βλέπουμε και παραπάνω, αλλά θα δούμε και σε επόμενες φωτογραφίες, δημιουργείται ένα καμπύλο σχήμα (με τη χρήση ψευδοροφής φυσικά) που εκτός από το να κρύβει γραμμικά φωτιστικά σώματα, κάνει ιδιαίτερη εντύπωση συνταιριάζεται με τον κυκλικό καθρέπτη που έχει τοποθετηθεί έξυπνα στο χώρο του καθιστικού. Αυτός με τη σειρά του, κάνει το χώρο να φαίνεται ακόμα μεγαλύτερος, αλλά συντελεί και το ένα κομμάτι μιας όμορφης σύνθεσης στον κεντρικό τοίχο της οικίας. Το δεύτερο στοιχείο της είναι οι καθετότητες από τεντωμένα σχοινιά, που ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα έχουμε συναντήσει σαν διαχωριστικά, εδώ τα συναντούμε σαν ένα έργο τέχνης. Ιδιαίτερα υλικά όπως για παράδειγμα το μαύρο μάρμαρο ή το δέρμα στην απόχρωση του κεραμιδί, χρησιμοποιούνται σε διάφορα σημεία της κατοικίας, απογειώνοντας το design. Το κεραμιδί επιλέγεται επίσης για την τεχνοτροπία στον χώρο της βιβλιοθήκης/δεύτερου καθιστικού, έναν χώρο πιο προσωπικό, που μέσω διάτρητων περιστρεφόμενων πορτών μπορεί να αποκλειστεί κατά ένα μεγάλο βαθμό για περισσότερη ιδιωτικότητα. Έπιπλα σαν έργα τέχνης τοποθετούνται και σε αυτόν, καθώς και μια σύνθεση βιβλιοθήκης από ξύλο και μέταλλο, κατασκευασμένη σαν ένας άλλος πίνακας του Μόντριαν. Περνώντας στην ιδιωτική ζώνη της κατοικίας συναντάμε άλλον ένα τέτοιο χώρο, σαν προθάλαμο του κυρίως υπνοδωματίου, που λειτουργεί κυρίως ως γραφείο αλλά και καθιστικό αφού έχει τοποθετηθεί σε αυτόν ανάκλινδρο και τηλεόραση. Μονοχρωματική παλέτα χρησιμοποιείται και εδώ, αφήνοντας την αντίθεση να είναι στοιχείο της κρεβατοκάμαρας. Εκείνη, όπως παρατηρούμε παρακάτω, είναι τοποθετημένη μέσα σε μια κατασκευή από ξύλο σαν ένα ραβδωτό κουτί, καθώς ξύλινες λωρίδες ξεκινούν από το κεφαλάρι του κρεβατιού και συνεχίζουν ως το ταβάνι και τον απέναντι τοίχο, αλλά νοητά και στο δάπεδο, σε μεγαλύτερο φυσικά μέγεθος, αυτό του παρκέ. Το δεύτερο υπνοδωμάτιο, που υρίως λειτουργεί σαν ξενώνας, έχει επίσης ως κύριο στοιχείο του τον εγκιβωτισμό του κρεβατιού, αυτή τη φορά σε μαλακή υφασμάτινη κατασκευή που συνεχίζεται πάνω αλλά και εκατέρωθεν των κομοδίνων. Ο σχεδιασμός αυτού του δωματίου κατά τα άλλα περιέχει μόνο τα απαραίτητα, και τα χρώματα του κυμαίνονται μεταξύ λευκού και γκρι, με εξαίρεση το ξύλινο δάπεδο.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
|